ตัวแทน Kim Yea-ji คุกเข่าลงบนพื้นใกล้กับชานชาลาสถานีรถไฟใต้ดิน Gyeongbokgung ในใจกลางกรุงโซลเมื่อวันที่ 28 มีนาคม เธอ สุนัขนำทาง จอย นั่งอยู่ข้างๆ เธอในเช้าวันนั้น พื้นที่ดังกล่าวมีผู้คนหนาแน่นมากกว่าปกติ เนื่องจากเธอไปที่นั่นในช่วงเวลาเร่งด่วน และการประท้วงแบบนั่งโต๊ะโดยนักเคลื่อนไหวที่มีความพิการ เรียกร้องให้ทีมเปลี่ยนตำแหน่งประธานาธิบดีจัดสรรงบประมาณเพื่อปรับปรุงการเข้าถึงระบบขนส่งสาธารณะและรับประกันสิทธิของพวกเขา นักเคลื่อนไหว 6 คนจากกลุ่มผู้สนับสนุนความทุพพลภาพในพื้นที่ Solidarity Against Disability Discrimination (SADD) เข้าร่วมการชุมนุมโดยถือป้ายเรียกร้องให้ ยุน ซอกยอล ประธานาธิบดีที่ได้รับเลือกให้ฟังเสียงของพวกเขา

“ฉันมาที่นี่ในวันนี้ในนามของนักการเมือง ฉันเสียใจเป็นอย่างยิ่ง (ที่คุณต้องประสบกับความไม่สะดวก)” เธอบอกกับผู้ประท้วง

คิมเป็นผู้บัญญัติกฎหมายหญิงคนแรกที่มีความบกพร่องทางสายตา การเยี่ยมชมฉากประท้วงของเธอเกิดขึ้นหนึ่งสัปดาห์หลังจากการโพสต์บนโซเชียลมีเดียโดยประธาน PPP Lee Jun-seok ทำให้คนพิการโกรธ ลีวิพากษ์วิจารณ์ SADD ว่า “จับพลเมืองโซลผู้บริสุทธิ์หลายล้านตัวเป็นตัวประกัน” ด้วย “การประท้วงที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย” ของพวกเขาในช่วงเวลาเดินทางตอนเช้า กลุ่มนี้ได้จัดการประท้วงทุกวันบนเส้นทางรถไฟใต้ดินทุกเช้าตั้งแต่เดือนธันวาคมปีที่แล้ว เพื่อสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับสิทธิในการเคลื่อนย้ายของคนพิการ

คิมกล่าวว่าเธอต้องรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อเยี่ยมชมการชุมนุม

แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกที่เธอเข้าร่วมการประท้วงโดย SADD คิมกล่าวว่าหัวใจของเธออยู่กับกลุ่มในฐานะบุคคลที่มีความทุพพลภาพมาตลอด คำขอโทษต่อสาธารณะของเธอซึ่งกลายเป็นหัวข้อข่าวท้องถิ่นนั้นต้องแลกมาด้วยราคา เธอและพนักงานของเธอที่รัฐสภาได้รับโทรศัพท์ประท้วงและข้อความจำนวนมากจากพลเมืองที่ไม่พอใจซึ่งต่อต้านนักเคลื่อนไหวในการระงับการเดินทาง พวกเขาวิพากษ์วิจารณ์เธอที่เข้าร่วมกับนักเคลื่อนไหวที่พยายามจะแสดงความคิดเห็นโดยใช้สิทธิของผู้อื่น

การร้องเรียนของพวกเขากระตุ้นให้เธอพิจารณาบทบาทของเธอในฐานะกระบอกเสียงให้กับคนไร้เสียงในรัฐสภา แม้จะมีความไม่สะดวก แต่เธอบอกว่าเธอเลือกที่จะขอโทษคนพิการ 2.36 ล้านคนของประเทศและคนอื่น ๆ ที่ประสบปัญหาความไม่สะดวกจากการประท้วงของกลุ่มบนรถไฟใต้ดิน “ฉันคิดว่ามันเป็นเวลาที่เหมาะสม (สำหรับคำขอโทษ) และนักการเมืองบางคนก็ต้องทำ แม้ว่าคนๆ นั้นจะต้องเป็นฉัน” คิมกล่าว

อดีตนักเปียโน นักการศึกษา และนักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิความพิการ คิม เข้าร่วมสมัชชาแห่งชาติในปี 2020 หลังจากที่เธอได้รับเลือกจากตั๋วตัวแทนตามสัดส่วนของพรรคที่ต้องการบรรลุการเปลี่ยนแปลง

“ในฐานะนักการเมือง ก่อนอื่นฉันรู้สึกเสียใจที่ต้องขอโทษโดยไม่มีวิธีแก้ปัญหาในทางปฏิบัติ” คิมกล่าว “ดังนั้นฉันจึงขอโทษและสัญญาว่าจะแก้ไขความแตกต่างระหว่างผู้ประท้วงและคนอื่นๆ” คิมกล่าว อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เธอผิดหวังมากที่สุดคือความไม่เสมอภาคระหว่างการแสดงภาพของสื่อเกี่ยวกับการประท้วงของกลุ่มผู้ทุพพลภาพกับความเป็นจริง

คิม ระบุว่า สื่อสร้างภาพเชิงลบของการประท้วงโดยเน้นที่ความล่าช้าและความไม่สะดวกที่เกิดจากการประท้วงอย่างต่อเนื่องของกลุ่มผู้สนับสนุนในชั่วโมงเร่งด่วนตอนเช้า จากการอ่านรายงานในประเทศ คิมจินตนาการว่าสถานที่ชุมนุมประท้วงจะเต็มไปด้วยนักเคลื่อนไหวบนเก้าอี้รถเข็น ในขณะที่ในความเป็นจริง ไซต์ดังกล่าวเต็มไปด้วยนักข่าว

หลังจากการขอโทษ เธอเห็นว่ามีนักเคลื่อนไหวเพียง 6 ถึง 7 คนที่ใช้เก้าอี้รถเข็นขึ้นรถไฟโดยไม่มีเจตนาที่จะกีดขวางผู้สัญจรไปมา และทำให้ล่าช้าไม่เกินห้านาที สิ่งที่ทำให้เธอตกใจยิ่งกว่านั้นคือการขอโทษผู้โดยสารที่ทำโดยเจ้าหน้าที่รถไฟใต้ดินกรุงโซลสำหรับ “ความไม่สะดวกที่เกิดจากคนนั่งรถเข็น”

“ลองนึกภาพสถานการณ์ที่คนนั่งวีลแชร์หลายสิบคนต้องใช้รถไฟใต้ดินเพื่อความต้องการส่วนตัว ซึ่งเป็นสิทธิตามกฎหมายของพวกเขา ในสถานการณ์นั้น จะทำให้เกิดความล่าช้านานกว่ามาก ซึ่งไม่สมเหตุสมผล” คิมกล่าว โดยชี้ให้เห็น ปัญหาพื้นฐานในระบบขนส่งมวลชนของประเทศในการไม่รวมคนพิการเข้าไว้ด้วย

“ผมเชื่อว่าสังคมของเรายังคงมีหนทางอีกยาวไกลในแง่ของความครอบคลุมของความทุพพลภาพ ไม่เพียงแต่เกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐานและจำนวนลิฟต์ที่ติดตั้งในสถานีรถไฟใต้ดินเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับการรับรู้ของเราเกี่ยวกับคนพิการและความตระหนักในสิทธิมนุษยชนมากกว่า” คิมกล่าว.

คิมกลายเป็นบุคคลสาธารณะที่มีชื่อเสียงผ่านการขอโทษของเธอ และสร้างแรงผลักดันในการเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิความพิการ แต่หลายคนวิพากษ์วิจารณ์เธอที่ต่อต้านการกระทำของหัวหน้าพรรคและตั้งคำถามว่าสมาชิกรัฐสภาควรสนับสนุน “การประท้วงที่ผิดกฎหมาย” เช่นนี้หรือไม่

อ่านข่าวเพิ่มเติมได้ที่ kameoka-jc.net